Oprac. dr n. med. Beata NOWAK

I. Hepcydyna i stężenie hemoglobiny w erytrocytach mogą być przydatne w diagnostyce niedokrwistości u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów

Badanie obejmujące 106 chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) wykazało, że stężenie hepcydyny w surowicy oraz stężenie hemoglobiny w erytrocytach może okazać się przydatne w diagnostyce różnicowej niedokrwistości z niedoboru żelaza u chorych na RZS. Stężenie hepcydyny < 2,4 nmol/l charakteryzuje się 89-procentową czułością i 88-procentową swoistością w różnicowaniu niedokrwistości chorób przewlekłych i niedokrwistości z niedoboru żelaza u chorych na RZS. Natomiast stężenie hemoglobiny w erytrocytach charakteryzowało się 89-procentową czułością i 100-procentową swoistością.

Arthritis Rheum 2011; 63 (12): 3672–3680.

II. Alendronian w terapii osteogenesis imperfecta u dzieci

Przedstawione wieloośrodkowe, randomizowane, podwójnie ślepe badanie kliniczne, które objęło 139 chorych w wieku 4–19 lat, oceniało skuteczność codziennego podawania alendronianu w terapii osteogenesis imperfecta. Po 2 latach terapii stwierdzono, że alendronian zmniejsza obrót kostny w badanej populacji oraz zwiększa gęstość mineralną (BMD, bone mineral density) kręgosłupa lędźwiowego. Nie wykazano jednak wpływu terapii na ryzyko złamań.

J Clin Endocrinol Metab 2011; 96 (2): 355–364.

III. Leukoencefalopatia u chorego na reumatoidalne zapalenie stawów leczonego adalimumabem

Autorzy przedstawili opis 66-letniego mężczyzny z ustalonym rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), u którego doszło w trakcie terapii adalimumabem (ADA) do rozwoju leukoencefalopatii. Terapię kombinowaną ADA i metotreksatem (MTX) rozpoczęto u tego chorego po udokumentowaniu nieskuteczności leflunomidu (LEF), hydroksychlorochiny (HQ) oraz MTX w monoterapii. Analizując opisane wcześniej 14 przypadków (11 chorych na RZS, 1 chory na łuszczycowe zapalenie stawów, 1 na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i 1 na chorobę Stila dorosłych) leukoencefalopatii u chorych otrzymujących w terapii leki hamujące aktywność TNF-α (tumour necrosis factor α) stwierdzili, że średni czas od rozpoczęcia terapii do wystąpienia objawów neurologicznych wynosił 9,2 miesiąca (1,5–24 miesiące). Autorzy nie stwierdzili związku pomiędzy czasem trwania terapii lekiem hamującym aktywność TNF-α a przebiegiem powikłań neurologicznych.

Rheumatol Int. Online First; doi: 10.1007/s00296-011-2216-0.

IV. Abatacept skuteczny w terapii reumatoidalnego zapalenia naczyń

Autorzy przedstawili opis przypadku 38-kobiety z ustalonym rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia naczyń, u której w trakcie terapii kombinowanej metotreksatem i lekiem hamującym aktywność TNF-α (tumour necrosis factor α) doszło do rozwoju zapalenia naczyń. Terapia glikokortykosteroidami, plazmaferezą i inhibitorem interleukiny 6 (IL-6) nie przyniosła zadowalających efektów. Po podaniu abataceptu (leku hamującego koaktywację limfocytów T) stwierdzono szybką poprawę kliniczną i laboratoryjną.

Mod Rheum. Online First. doi: 10.1007/s10165-011-0559-8.

V. ANCA w monitorowaniu aktywności zapaleń naczyń

Autorzy artykułu przedstawili wyniki metaanalizy, której celem była ocena przydatności monitorowania stężeń przeciwciał ANCA w surowicy chorych na zapalenie naczyń. U chorych z ustalonym rozpoznaniem AAV (ANCA Associated Vasculitis) stwierdzono, że narastanie stężeń przeciwciał ANCA lub ich przetrwałe utrzymywanie się w okresie remisji ma umiarkowany wpływ na ryzyko nawrotu zapalenia naczyń. Wyniki dotychczas opublikowanych badań wskazują na ograniczoną przydatność monitorowania stężeń ANCA w surowicy chorych na AAV w okresie remisji.

Rheumatology. Online First; doi: 10.1093/rheumatology/ker280.